Laçkalaşmış, sıradanlanmış dostluklar dökülüyor yaşamlardan.
Samimiyet bir yitik kelime oysa.
Görememişler nasıl farkına varsın ki; anlaya bilsinler rast geldiklerinde
İnsan "söz"ünden tutulur ve oradan taşınır yüreğe...
Dost öyle olmalı; kelimelerini yüreğin yadırgamamalı
Kızgınlığında ilgiyi görmeli ilgisizliğinde bekleyişi
Susuşun da düşünceyi, gülüşünde sevgiyi
Bakışında ise kendini.
Mehmet Deveci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder