Ah bu yollar…
Başlamanın zorluğundan sonra kendiliğinden açılan yollar.
Gidildikçe, gitmeyi göze alabildikçe açılan yollar.
Varılmasa bile yola çıkmanın verdiği huzurun yaşandığı yollar.
Yola koyulmadan varılmaz menzile. Her menzil de insana iyi gelmez ya. Ama insan kendi menzilini seçerse, seçebilirse, benim gibi yolda kalmazsa ömrü, eminim o yol ona kapılarını açacaktır.
Benim yolum ne mi? Yolsuzum ben bu aralar. Tüm yollarda gitmeye çalışan bir yolsuz.
Varamayan, hep yolda olan, her yolda olan, yorulan, hep yorulan bir yolsuz.
Yol mağduru belki de. Var mıdır ki böylesi başka bir mağdur?
Mehmet Deveci
Sevgili Yalnızlığım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder